Przedstawiony w ciepłym, lekko ironicznym świetle obraz codziennego życia pewnej wioski. Jest to film złożony z drobnych epizodów, rodzajowych obrazków pełnych inwencji i dowcipu. Jednym z bohaterów jest „chwilowo opóźniony w rozwoju” wiejski prostaczek, który doprowadza swojego wieloletniego współpracownika i opiekuna do szaleństwa. Trudno nie dostrzec w filmie bezpośrednich inspiracji spod znaku Hrabala. Nominacja do Oscara w 1987 roku w kategorii Najlepszy Film Nieanglojęzyczny